رساله طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد ارتباط طبیعت و معماری

farsdocadmin 1396-05-08

76 خواندن این مطلب 1 دقیقه زمان میبرد

کد محصول:M24

چکیده:

عوامل گوناگونی چون توپوگرافی، ویژگی‌های اقلیمی، قابلیت‌های اقتصادی، فرهنگی، معیشت، منابع آب و … در سرزمین پهناور ایران موجب پدیدار شدن بافت‌های روستایی و شهری متفاوتی ازنظر شکل‌گیری کالبدی شده‌اند که از این میان مبحث ویژگی‌های اقلیمی امروزه به دلیل ارتباط تنگاتنگش با مسئله بحران انرژی و به دنبال آن آلودگی محیط‌زیست از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. درگذشته یکی از پایه‌ها شکل‌گیری معماری ایرانی، اقلیم بوده است. اقلیم تأثیر اساسی بر روی کارایی و مصرف انرژی در خانه‌های ایران، بخصوص مناطق گرم و خشک داشته است.طراحی اکولوژیک (زیست‌محیطی) رویکردی از طراحی پایدار است که تلاش می‌کند با استفاده و بهره‌گیری هر چه بیشتر از انرژی موجود در طبیعت تا حد امکان شرایط محیطی مناسبی در فضاهای زیستی مورداستفاده انسان ایجاد نماید. رسیدن به طراحی بافت‌های مسکونی با توجه به خصوصیات زیستی و معیشتی افراد هر منطقه به‌منظور همخوانی مسکن با عادات زیستی انسان‌ها و امکان بهره‌وری از مصالح سنتی و بومی ازجمله نکات حائز اهمیت در این پژوهش می‌باشند.امانگاه به مسئله اقلیم به‌مرورزمان درروند تکامل خانه‌های مسکونی تا به امروز با پیشرفت تکنولوژی به‌گونه‌ای دیگر مدنظر قرارگرفته است. در این میان به‌مرور، توجه به معماری هایی چون بافت شهری متراکم، جهت‌یابی مناسب، فرم بنا، جنس مصالح، اهمیت وجود حیاط، گیاهان و آب در کنار هم کمرنگ‌تر شدند و با حذف عناصر اقلیمی چون ایوان و بادگیر این روند تکامل پیدا کرد. با توجه به این مسئله موضوع طراحی مجموعه مسکونی در بافت شهری یزد با رویکرد اکولوژیک شکل گرفت تا درنهایت موفق به ارائه الگوهایی برای طراحی مسکونی در اقلیم گرم و خشک یزد شود. این پژوهش از ابزار جمع آوری اطلاعات مطالعات کتابخانه‌ای و اسنادی در بستر بهره‌گیری از مطالعات میدانی بهره برده است تا امکان ارائه اصول و مفاهیم مرتبط با این رویکرد را در انطباق با وضع فعلی معماری فراهم کند تا راهکار هایی در راستای پایداری فرآیند ساخت‌وساز مجتمع‌های مسکونی پیشنهاد شود.در طراحی مجتمع مسکونی تا حد امکان، عناصر معماری بومی منطقه بکار گرفته شد. بناها به گونه ای طراحی‌شده که حداکثر استفاده را از منابع طبیعی داشته باشند. بنادر تعارض با محیط نبوده، بلکه هماهنگ با طبعت و جزیی از آن است.