رساله طراحی برج مسکونی با رویکرد مفاهیم معماری سنتی ایران

farsdocadmin 1396-05-08

5 خواندن این مطلب 2 دقیقه زمان میبرد

کد محصول:M26

چکیده:

یکی از اصلی‌ترین یا بعبارتی اولین گام در ایجاد مسکن مطلوب، آگاهی به ویژگی‌ها و مختصات کیفی که به برخی از آنها اشاره شد. خانه ایرانی، جلوه مستقیم ارزشهای معنوی و فرهنگی و شیوه زندگی بود. خانه مکانی مقدسی بود که ارزشهای کیهانی، جهات مقدس و ارزشهای ماورالطبیعه را شامل می‌شد. امروزه اغتشاش در ارزشهای سنتی به احداث خانه‌های بیگانه با فرهنگ و گذشته منجر شده است؛ آنچه امروزه یک معمار برای طراحی خانه‌های معاصر کسب می‌کند عبارت است از اندازه‌های معلوم، تعداد و اشیایی معلوم برای عملکردهای معلوم. معمار، در خانه‌های معاصر بیشتر به ترکیب ابعاد استاندارد شده برای جایگزینی اشیاء اشتعال دارد. چنین استانداردی برای کشور ما تهیه نشده است و معماران معاصر به کتابهای خارجی مراجعه می‌کنند. سازمان فضایی خانه‌های معاصر یکپارچگی ادراک سازمان فضایی از مقیاس کلان‌شهر تا مقیاس فضاها و عناصر و اجزا را از دست داده است. لذا بنا به تفکر وحدت‌گرای منبعث از تعالیم اسلامی نمی‌توان مسکن را منفک و جدای از بقیه پدیده‌ها و موضوعات مرتبط با زندگی انسان بررسی کرد. توجه به این اصول و نظریات از آن جهت اهمیت دارند که انسان را به نتیجه برنامه و عملی که با الهام از هریک از روشها انجام می‌دهد آگاه می‌نمایند. مسکن و عوامل مربوط به آن نیز باید صرفاً به عنوان سرپناه فقط پاسخگوی نیازهای مادی انسان مدنظر قرار گیرد، بلکه توجه به آن دسته از ویژگیهای کیفی مسکن که تأمین‌کننده نیازهای روانی و معنوی انسان هستند نیز ضرورت دارد و اینکه ویژگی‌های کیفی مرتبط با مسکن را می‌توان در موضوعاتی چون صفات و امکانات مسکن و انتظارات از آن مورد توجه قرار داد، که اهم آن به عنوان ویژگی‌های کیفی مسکن عنوان گردید.به نظر می‌رسد که بکارگیری معماری مدرن در ایران نتوانسته توجه کافی نسبت به نیازها و نظرات ساکنان و استفاده‌کنندگان بناها داشته باشد. باتوجه به مباحثی که مطرح شد در می‌یابیم که فرهنگ و آداب و رسوم یک مرزوبوم به میزان زیادی می‌تواند به روی معماری آن منطقه تأثیرگذار باشد، در نتیجه قبل از طراحی با یک تحلیل و بررسی دقیق فرهنگی و آداب و رسوم اجتماعی منطقه پرداخت و با در نظر گرفتن فرهنگ بومی مردم هر منطقه به طراحی آن منطقه اقدام کنیم تا بتوانیم معماری گذشته را تا حد امکان در معماری عصر حاضر احیا کند تا یک همخوانی در معماری روز ایران و سطح جامعه و فرهنگ ایجاد شود تا دیگر شاهد یک معماری نابه سامان نباشیم.لذا با توجه به ماشینی شدن زندگی روزمره انسانها و همچنین غالب شدن برخی عناصر بیگانه در معماری ایرانی هدف از طراحی این مجتمع مسکونی فرهنگی با رویکرد احیاء سنتی این بوده است که این فاصله ای که بین نسل جدید و قدیم معماری اسلامی و ایرانی ایجاد شده از میان برداشته شود و لذا بتوان گامی مستحکم در پدیداری صورتهای گمشده معماری سنتی از جمله اصول معماری مرحوم دکتر پیرنیا که از آن جمله می‌توان به : (پرهیز از آلودگی، بوم آورد بودن، مردم واری و … ) اشاره نمود.